Ho Chi Minh City

We komen smiddags aan met onze relaxte slaapbus. En hebben naar even zoeken ons hostel gevonden op de 15e verdieping van een hoog gebouw met een schitterend uitzicht over de stad. We worden gevraagd om iets mee te gaan eten met de jonge receptioniste die er stage loopt en ook wilde gaan eten. We lopen over straat en wanen ons in een verkeerschaos dat we nog nooit eerder mee hebben gemaakt! Miljoenen brommers,bussen, auto's en ander voertuigen zoeken een weg door de verkeerschaos en vreemd genoeg zonder ongelukken. 
We belanden in een lokaal straatrestaurantje en eten wat rijst met kip en proberen wat te praten met onze receptioniste die eigenlijk nagenoeg geen Engels kan.
Die avond slapen we al vroeg om de volgende ochtend de cu chi tunnels te bezoeken.
Deze tunnels liggen zo'n 2,5 uur rijden buiten de stad en besluiten de middag tocht te doen waar we om 12 uur worden verwacht. 
De cu chi tunnels is een tunnel systeem dat is gegraven om te schuilen tegen de vele bombardementen in de oorlog met de Amerikanen. De tunnels tellen in totaal meer dan 200 km aan gangenstelsel. Als we aankomen krijgen we als eerst een provocatie film te zien van zon 30 minuten en vervolgen onze weg en zien de tunnels, vallen schuilplekken en overblijfsels van de Amerikaanse oorlogstuigen die er tentoon worden gesteld. Het mafste is nog de schietbaan waar toeristen een geweer uit de oorlog kunnen schieten en per kogel af rekenen 2 euro afrekenen! Te ziek voor woorden en angstaanjagend om al de tijd schoten te horen vanuit de jungle tijdens onze uitleg over de oorlog en de tunnels. Als laatste mogen we nog een tunnel in om te proberen hoe het was om in de tunnels te leven. Ik met Mn bijna 2 meter hou het na 10 meter voor gezien en ook mariaelena besluit niet verder te gaan. Dit omdat het gewoon te klein is om te manoeuvreren en te benauwend om adem te halen. We zijn erg onder de indruk dat al deze mensen hier voor 17 jaar lang hebben gewoont. Het lijkt voor ons onhoudbaar en dan ook onmenselijk. Voor meer info kun je kijken op https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Tunnelcomplex_van_Củ_Chi
We houden het voor gezien en rijden de weg terug naar de stad en worden gedropt in een streetfood market waar we heerlijk eten en die avond vroeg weer op bed liggen en moe zijn van alle indrukken die dag.
Volgende dag hangen we de toerist uit, lopen wat rond en doen een citytour en bezoeken we in de avond de grootste toren van de stad en genieten van een schitterend uitzicht over de stad vanuit de skybar.
We lopen verder over de boulevard en genieten van de fonteinen en straatartiesten die rondom de boulevard hun kunstjes doen.
De volgende dag doen we weer een citytour en bezoeken een Franse Kerk en een Postkantoor die overgebleven zijn uit de Franse kolonie en sturen een kaartje naar Nederland en Spanje om het thuisfront op de hoogte te houden van ons bestaan.
Smiddags bezoeken we het " war remnants museum" een museum dat zich richt op de Amerikaanse rol in de Vietnamoorlog. De meest verschrikkelijkste foto's worden hier tentoongesteld en we zien alle veroverde Amerikaanse voertuigen waaronder straaljagers, tanks en een chinook. Ook een minder leuk bezoek maar goed te hebben gezien om zo de zinloosheid van oorlog nog maar eens te zien.
We besluiten de rest van de dag te besteden aan het zoeken naar een Moter. Zonder echt succes. Tot we Savonds beet hebben en op bezoek gaan bij een backpacker die af wil van zijn moter en hem verkoopt voor 250$ maar na een testrit al eigenlijk bijna uit elkaar valt van. Dus beter zoeken we nog even door. De volgende dag gaan we verschillende shops af en maken verschillende test ritten en bekijken nog een moter van een andere backpacker. Aan het eind van de middag zijn we moe van het rondlopen en zoeken naar moters en hakken we de knoop door en kopen een Indochina replica model van een Honda win, een Manuel 100cc moter voorzien van bagagerekken, hoog zadel, zwaarder achterveren en 2 goede helmen. Een oudje maar volgens ons in redelijke conditie. We kopen hem en rijden nog een rondje die avond en spreken af hem de volgende ochtend op te halen zodat de monteur alle gebreken heeft gemaakt en alles 100% heeft gecheckt en veilig omweg kunnen.
We nemen een hotelletje op zo'n 100 meter van de shop, en gaan Savonds nog op pad voor wat streetfood en berieden ons voor op onze trip van morgen.
Het plan is als volgt: veilig, zonder problemen, over een goede rustige weg van "ho chi minh city" naar het noorden "Hanoi" rijden in 3 weken!